Çok matahmış, çok marifetmiş gibi havai fişeklerle, dünya çapında değerlerimizin!! konserleriyle aleme reklam ettiğimiz şehr-i hüznümüzün son hali budur ahali..
Yıl 2010. Avrupa Kültür Başkenti'ne ilk kez kar düştü, bununla birlikte bu başkentin bazı ilçeleri orta çağ Avrupa hayatı yaşadı.. Elektrikler kesildi, sular gitti.. Millet battaniyelerle ısınmaya çalıştı.. Hepsini geç, bu şehrin en önemli ulaşım arterlerinden biri buz tuttuğu gerekçesiyle kapatıldı.. Ulen hani tuz yerine solüsyon kullanıyordunuz.. Ne oldu ona yahu? Yemişim öyle başkenti afedersin..
Haber bültenleri de bir ayrı alem. Memleketin büyük bölümü aylardır karla, kışla mücadele ederken satır aralarında buna yer veren mümtaz Türk medyası, İstanbul'un canı yanınca kar-kıyamet demeden şehrin en ücra köşelerine muhabirlerini gönderdi..
Ne zamandır özlemişim aslında camın önüne kurulup elimde çayımla karın yağışını izlemeyi.. Karın yağmasına en çok da bu nedenle sevindim.. Ve ben yarın pencerenin önüne gazetemle kurulup elimde çayımla birlikte(eğer ki yağarsa) beyaz tanelerin düşüşünü izleyeceğim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder