16 Kasım 2009 Pazartesi

El Santo



Bazı iş bilmezler yüzünden futbola neredeyse ara dönem kadar tatil verdik ama hayat acı gerçeklerini yüzümüze vurmaya hiç ara vermiyor. Depresyona girip kendini trenin önüne atan Enke'den sonra bir dönem Gaziantepspor ve Ankaraspor'da da oynayan De Nigris hayata veda etti. Ankaraspor'da oynarken kulüp doktorunun uyarısı ile kalp rahatsızlığı fark edilmiş ve bunun üzerine de sözleşmesi feshedilmiş. O da çekmiş gitmiş Larissa'ya. Ekmek parası ne yaparsın? Belki zorlamasa hayatta kalabilirdi ama ömrünün geri kalanını nasıl idame ettirecekti orası da bir soru işareti.

Hayat bu işte. Kalp rahatsızlığı bunun adı, şakaya gelmiyor. İhmalkarlığa hiç gelmiyor. Yaşamayan da bilmez bu mereti. Koşamazsın, az biraz zorlasan yığılıverirsin bir kenara, halı sahaya maça gidersin 5. dakikada dilin bir karış dışarı fırlar.. Arkadaşların Allah ne verdiyse koştururken sen de onlara ayak uydurmaya çalışırsın ama nafile.. Beceremezsin.. Beyin emreder ama ayaklar gitmez. Çünkü kalp izin vermez.

De Nigris futbolu ve koşmayı çok sevmişti belki de. Belki de meşin yuvarlağın cazibesi, hemen köşe başında bekleyen tehlikeyi gözardı etmişti. Velhasıl De Nigris sessiz, sedasız hem futboldan hem de hayattan koptu. Akşam akşam da bana hayatın en acı gerçeğini bir kez daha hatırlattı..

Futbol bu aralar hakikaten hiç tat vermiyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder