Yuhh ama Erdal Abii!!!

 

Harbiden yuh ama. En son 2012'ye girmeden bir gün evvel yazmışım kısa bir yazı.  Sonrasında ne olmuşsa olmuş uğrayamamışım buraya. Zaman söylendiğinden daha çabuk geçiyor sanki. O son yazıyı yazdığımda yeni bir işim, önümde yeni bir yıl ve daha bir çok şey vardı. Şimdi düşünüyorum da aradan iki yıl geçmiş aslında pek de değişen bir şey yok. Olsa olsa orta yaşa merdiven dayamanın dayanılmaz hafifliği, bir miktar daha ağaran saç ve bolca yıpranış...

Bir filmde izlemiştim. Savaşı kaybetmek üzere olan bir komutan, düşman neredeyse iki sokak öteye kadar gelmişken, hala ve hala nereden başlasak da düşmanı geri püskürtsek diye haritalara bakıyordu. Kendimi de biraz öyle hissediyorum. Ulan yarın her şeye yeniden başlayacağım ve hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diyorum ama gel gör ki yaşadığım gün bir öncekinden daha boktan ve çekilmez oluyor. Oluyor da nasıl oluyor? Bilmiyorum. Yok lan depresyonda değilim, dertleşiyorum kendimce. Arada böyle temizlemek gerekiyor bağırsakları. Akşam akşam bi teachers yapsaydım hiç bunlara gerek kalmayacaktı da neyse bu haftalık böyle olsun.